Deel 4: Squalls op de Coconut Milk Run

vrijdag 21 juli 2017

Het eerste traject wordt wel de ‘Coconut Milk Run’ genoemd, omdat het erg relaxed varen is. Nu, dit jaar niet! We kregen squall na squall, dagen achtereen. Je ziet ze aankomen: torenhoge wolken die onderaan diepzwart zijn. Een beetje dreigend soms. Soms vaar je erlangs, soms zit je ineens midden in harde buien met harde wind. En houden ze eens op, dan kunnen er op elk moment weer nieuwe aankomen. Eerst maar een, denk je. Maar nee hoor, daar komen de volgende alweer. Onberekenbaar, zo voelt het.

Je wordt er behalve nat, ook gek van. Nuts! Op het dagelijkse uurtje over de scheepsradio menen we de naam voor deze tocht voor dit jaar te moeten veranderen: de Coco nutS Milk Shake Run.

♬CoconutS ♫ Milk Shake Run ♫♪

Caroline maakt er een lied over en speelt het hier op haar net aangeschafte Marquesiaanse ukelele. We zingen het samen en hebben er pret in. Het blijft lekker hangen in je hoofd. Caroline speelt met de voeten in de emmers, niet voor de inspiratie, maar om hardnekkige bacteriën uit wondjes te halen.