Deel 5: Een gebroken roerbeslag

maandag 24 juli 2017

Ineens breekt het roerbeslag. Plotseling, na twee jaar, door metaalmoeheid. Het beslag blijkt op de heel lange duur iets te licht. Het wordt een spannende tocht van 2600 mijl naar Nuku Hiva. Zie het artikel met de hakken over de oceaan.

Het roer werkt nog maar half, dus met een beetje loefgierigheid moeten we al reven. Hoe je je best ook doet, het leidt tot snelheidsverlies. Gevolg is dat de schroefgeneratoren minder leveren. Dat is best een aanslag op de energie-opwekking. Elke dag een beetje minder in de accubank, dat wordt spannend, we moeten wel blijven uitkomen.

En dan belooft de weersvoorspelling ook nog weinig zon (voor de zonnepanelen). We zetten daarom een besparingsactie in. Continu staat er namelijk meer dan 100 Watt aan apparaten te gebruiken. We kennen de ‘stille gebruikers’ al, zoals de sonische anti-fouling (trillingen op de huid, beperkt/voorkomt aangroei), ventilatortjes voor de NonOlet toilet (poepdoos), het Envitron accumonitoringsysteem. Maar we ontdekken dat de 230 Volt converter best veel gebruikt, zelfs al zit er maar 1 al volgeladen laptop in het stopcontact. En de plotter uitzetten scheelt ook meer dan we dachten. Tja die hebben we op de oceaan eigenlijk toch niet nodig. We zetten hem elke twee uur aan voor de AIS-scan, of er schepen in de buurt zijn (en die zien we nooit, op de Stille Oceaan).

Is dit nu een beperking? Ach, het bevalt zo goed, dat we het nu altijd doen, behalve in potentieel drukkere gebieden.

YachtSea spelen

Met deze roerschade wordt het best spannend of we Nuku Hiva wel halen. Je doet er alles aan, en dan is het afwachten of het weer en de golven rustig blijven. Wat niet gebeurt, we krijgen squall na squall. De spanning vreet aan je, aan ieder, aan elkaar. Yahtzeeën helpt! We noemen het op de Ya al snel Yacht Sea. Het verzet de zinnen zo lekker, de spanning gaat helemaal naar het spel. We spelen het op het scherpst van de snede, dat was spannend.